23 Ekim 2008 Perşembe

Senden nefret etmek için hala bi bahane bulamadım

Bundan yaklasık olarak 3.5 yıl kadar onceydi..Bursadaydım liseden mezun olmustum ve universite sınav denemem husranla sonuclanmıstı..Ailem bana son bir sans daha verip dershaneye yollamaya karar vermişti..Bir ay kadar gecikmeyle baslamıstım dershaneye..İlk ders cografya..Belkide dershanenin yeni baslaması nedeniyle olacak ki ogrencilerin on sıralara talebi daha yuksekti banaysa sona kalan en arka sıraya kalır muamelesi yapılmıstı..Sonbaharın sacma sapan güzelliğiyle bu tanımadıım sınıfta tanımadıım insanlarla yaptığım dersi hiç unutamadım..Ders esnasında pencereyi açtım sonra bir anda olan oldu..Arkasını döndü...Benden pencereyi kapamamı istedi..Nerden bilebilirdim ki hayatımın en zor seyini istediini benden..Ona inanılmaz derecede sıcak seyler hissetmeye baslamıstım ama cesaretimi kıran 2 yıllık duzenli bi ilişkim ve de kendimi aileme kanıtlama gerekliliğim vardı..Aylar boyu calıştım kendimi sorulara verdim..Bu arada dost olmustuk..Ve dershane bitmiş sınav vakti gelmişti..Ben sene içindeki azmimin yardımıyla su an okuduğum İstanbul Üniversitesini kazanmıştım..O'ysa karavana atmıştı..İlk yılım beklediğimden de hazin geçmişti.Neredeyse 4 yılı bulan ilişkim sonlanmış İstanbul hayatım beklediğimin çok aksine zindana dönmüştü..Bu bir yıl içinde onu yanlızca bir kez görmüş ve sevgilisi ile tanışma şanssızlıını(o an ona memnun oldum demiştim..) yaşamıştım. Neyse kader tecelli etti ve bir yıl sonraki sınavda oda Marmara'yı kazandı.Daha sık görüşmeye başladık..O kadar sıkki hemen artık gün aşırı görüşür olmuştuk.Bana yakın davranmaya başladığını hissettim bi an..Sonra hadi canım sende sendromu gecirdim sonra harbi olabilir mi ole bişi durumu derken bir gün kendimi taksimin orta göbeğinde metro girişi yanındaki bi bankta ona açılırken buldum..Bana;bana saygı duyduğunu ama (klasik) yeni bi ilişkiden cıktığını benimle bi ilişki yaşamanın onun için gurur olacağını ama ona zaman tanımamı soylediğinde inanmıştım gercekten ve sacma salak bi tebessümle tam iki ay dolasştım istanbulda...İki ay beklemiştim ama hala bi gelişme yoktu biz hala görüşüyorduk ama durumda bi gelişme yoktu..Bigün küplere binmem hiçde zor olmadı ona bu durumun gercekten sinirimi bozduğunu
artık bi karar vermesi gerektiğini soylediğimde bi süre görüşmememiz gerektiğini söyledi..Yıkılmıştım ama gurur yapmıştım ne olursa olsun bu kararımdan dönmeyecek,o beni arayana kadar ben ou asla ama asla aramayacaktım...Yapamadım...Bi akşamüstüydü istiklalde amçsız yürüyüşlerden birini yapıyordum ki aklıma geldi...Sadece nasıl diye aramak istedim numarayı cevirdim,telefonu o kadar güzel bi tonla cevapladı ki..hersey yeniden başlamıştı..Şimdiyse bahane başkaydı..Annesi ile babası ayrılmak üzereydiler..Bu durumda yakınlasamazdım,üstüne gidemezdim..Tam bu sırada birşey oldu ve ilk defa beni arayıp sıkkınım bişiler yapalım mı dedi..O akşam buluştuk sinemaya gitmek istedi olur dedim bi yerde oturup bişiler içmek istedi olur dedim..Sinema çıkışında yurumek istedi olur dedim...Sonra telefonu caldı biriyle canımlı cicimli bişiler konuşuyordu uzun sürmedi kapattı...Sonra dönüp abisiyle konuştuğunu soyledi...Saat coktan 1 i geçiyordu bu saatte yurda giremezdi..Hayatımda hic bu kadar zorlanarak bi insanı evime d avet etmemiştim..Gercekten bu kadar heyecanlanmadım heralde..Neyse eve geldiimizde saat 2 olmak üzereydi..Salonda oturduk birer bira içtik ve....İlk kez dudaklarımız bu kadar yakın olmuştu...Bi kac saniye içinde kendimize geldik...Utanmış gibi hali gercekten hoşuma gitmişti...Bi sure dizimde uyudu sonra uyuyalım mı dedi..Bana benimle uyumak istediğini söylerken sanırım aynı saniyede 3-5 sefer nefes alıyordum..Yatak kısmını siz düşünün...O gece 2005 in 3 mayısıydı hala sinema bileti durur...Bruce wills Rehine Aksiyon sacmalık bi film ama o istemişti...Neyse sonra ay ortasına kadar güzel olan hersey bi anda bulanmaya başladı önce telefonlarıma cevap vermemeler sonra acıp soğuk konuşmalar yapmalar...Bi anda kendimi kaybetmiştim..O kadar çok alkol alıodum ki.. Heralde 1 ay boyunca kendimi hiç ayık hissetmedim..Bu arada irtibatımız tamamen kopmuştu..Sonuç müthiş sonuçlar alınmış vizelerin ardından bi o kadar kötü finaller dönemi ve hüsran 5 ders kalmıştı...Ama umursamadım onu defalarca aradım sonra vazgectim alcalmaktan..Ta ki...Bi gün telim caldı arayan oydu ben hala istanbuldaydım o'ysa bursadan İstanbula geldiğini bende kalıp kalamayacağını soruyordu... Buyur ettim...Hem aklımdaki soruların cevaplarını öğrenecektim hemde onu bi kez daha görecektim.Gordum..Seni seviyorum..Cok cekicisin ama ...Ama ne?..Cevap yok...Cevabı tam 1 sonra öğrendim1,5 yıl once tanıştığıma hiç memnun olmadığım sevgilisiyle beraberdi...Ve öğrendiğime görede 3 yıldır hiç ayrılmamışlardı....

Hiç yorum yok: